Herman Hell: Grace is dé plek die wereldstad Rotterdam verdient
Huiselijk én edgy
Hoewel Herman altijd rondkijkt naar locaties met potentie voor wat hij zijn ‘local heroes’ noemt, zaken met identiteit en karakter, was dit pand niet opgevallen. Toen hij werd gewezen op het moderne hoekpand - recht tegenover het historische Stadhuis dat wél werd gespaard tijdens de Tweede Wereldoorlog - viel het kwartje snel. Hij telt op: drie etages, negenhonderd vierkante meter, ruimte voor een groot terras. ‘Dit tikt wel wat boxes op de Hell’s Kitchens Bingokaart’, vertelt hij enthousiast. ‘Deze plek, midden in de stad, kon wel wat bruis gebruiken. Waar je ook komt ter wereld, het stadhuisplein, is het absolute centrum van de stad. Rotterdam is een wereldstad, maar een echte internationale wereldplek hadden we nog niet.’ Liselore vult hem aan: ‘We proberen ook altijd de tijdgeest aan te voelen; wat heeft de stad nodig?’ Een plek om te shinen, en van het leven te genieten, stelt Herman. ‘De Rotterdammer, toch een havenarbeider in hart en nieren, hoeft zich niet te schamen maar mag van het leven genieten. Rotterdam is die harde, rauwe, industriële stad. Grace wil Rotterdam iets, zachts, vrouwelijks, moois en gracieus geven.’
Het is vroeg op de dag, maar eenmaal binnen vervaagt het besef van tijd. Subtiele vitrages leggen een filter tussen de drukte van de stad buiten, en de sfeer binnen: huiselijk én edgy, internationaal en een tikje ongrijpbaar. Lampen met franjes en de opengewerkte houten wijnkast met rookglazen ruitjes geven de zaak een klassieke vibe. De eclectische mix aan patronen, de relaxte muziek en de ronde met velours beklede zitjes zorgen tegelijkertijd voor een grootsteeds nachtclubgevoel. En dat is precies de bedoeling, stelt de ondernemer die eerder naam maakte met Ayla, Nieuw Rotterdams Café en Zalmhuis. Een tent als deze bestond nog niet in Nederland, en dus ook niet in het portfolio van Hell’s Kitchen Horeca Groep. De locatie, een pand dat al zeven jaar had leeg gestaan midden in Rotterdam, kanaliseerde de ideeën die nog borrelden bij het stel na de lancering van hun laatste concept, Zalmhuis in Capelle aan den IJssel. ‘Dat was botanisch, levendig en vooral eclectisch’, memoreert Liselore die ook daar carte blanche kreeg voor het interieur. Inmiddels zijn de twee geen koppel meer, maar op het zakelijke en creatieve vlak werken ze nog steeds samen. ‘We hadden nog zo veel inspiratie die we eerder niet konden gebruiken, die gelegenheid was hier wel.’
Vanaf scratch
Het idee voor Grace, een ‘festive restaurant’, deden Herman en Liselore op tijdens de reizen die ze samen maakten. In wereldsteden als New York, Londen en Parijs heb je restaurants waar van alles gebeurt: eten, muziek, een dj. Herman: ‘Zaken als Sketch in Londen, Chez Lulu in Parijs, daar worden we zelf heel blij van. Eten en uitgaan worden steeds meer één, ook hier in Nederland. In dit pand konden we dat concept helemaal uitwerken, met een nachtclub in de kelder, en boven eten in een restaurant met een vide, waar vanaf donderdag tot en met zondag ook een dj draait, danseressen langs komen.’ Ongeveer een jaar geleden kreeg de ondernemer de sleutel van het pand, en zag hij wat casco inhield. ‘Het was minder dan casco. Het pand had lang leeg gestaan en er was helemaal niks. Geen elektriciteit, geen water, zelfs geen betonnen vloeren. Dat betekende een enorme verbouwing, een flinke investering en heel veel papierwerk om alle vergunningen op orde te krijgen. Een pittig proces, maar het had ook voordelen. We konden hier vanaf scratch beginnen en het precies zo maken als wij wilden.’ Want twee keer hetzelfde doen, zit er niet in als het aan Herman en Liselore ligt. ‘Veel toffer is het om elke keer iets nieuws op te zetten’, stelt Hell een paar weken na de opening van Grace aan de Coolsingel in Rotterdam.
“Deze plek, midden in de stad, kon wel wat bruis gebruiken. Rotterdam is een wereldstad, maar een echte internationale wereldplek hadden we nog niet.”
Roaring twenties
Na de zomer schoof Liselore aan. De plattegronden en de indelingen in 2D waren gemaakt, aan haar de taak om het concept tot leven te wekken en te materialiseren. ‘Samen met Herman ben ik gaan sparren, dat is wat we het liefste doen’, vertelt ze. Herman vult aan: ‘Er gaat niks boven dat creatieve proces. Het is zoals Einstein zei: ‘Creativiteit is intelligentie die lol maakt’, en daar sluit ik me helemaal bij aan. We wilden hier de sfeer van de ‘roaring twenties’, een tijd waarin ze heel goed konden feesten, op hoog niveau, in een warme sfeer. De vibe van de Holland Amerika-lijn, de haven, de jazz: Rotterdam heeft het allemaal.’ Veel tijd besteden ze aan de zichtlijnen. Vanaf de vide heb je zicht op de hele zaak, en toch contact met beneden. Liselore: ‘Onder de trap zit je lekker knus in een rondzit, en maak je toch ook alles mee.’ Liselore liet een metershoge houten drankenkast intekenen, die midden in de zaak begane grond met de vide verbindt. De op maat gemaakte en licht geverfde gietijzeren trap heeft ingewerkte ananassen, het internationale symbool voor ‘gastvrijheid’. Voor de gestoffeerde kuipen barstoelen koos Liselore velours stoffen in okergoud, donkerrood en oudroze met ingeweven glanspatroon. De tafels kregen roodgeaderde marmeren en warmhouten bladen, op de vloer tapijt met Grace-logo, afgewisseld met hout en een uitvergroot zwart-wit patroon. ‘De sfeer is vrouwelijk, gracieus, warm en comfortabel. Op elk moment van de dag, van ontbijt, tot de cream tea, de cocktails, oesters en het diner, wil je hier lekker zitten.’
The Grit
Sinds de opening is Grace, samen met nachtclub The Grit in de kelder, de talk of the town. Het uitnodigingsbeleid voor het openingsfeest was zorgvuldig voorbereid, menig flamboyante gast en BN’er prikte een vorkje mee, of waagde zich op de dansvloer. Herman: ‘Wij zien onze concepten als een merk, van menukaart, website, socials tot interieur en menu. Totaalvoetbal, en dan op het hoogste niveau. We kunnen hier werken met de top; chefkok Marco Prinsen die een ster kookte in New York, heeft hier de culinaire leiding. Onze clubmanager Ali Can Sert is in de club scene een heel bekende jongen.’ 'Het is heerlijk als alles samen komt en werkt, beaamt Liselore.' ‘Pas in de weken voor de opening zie je wat allemaal al schetsend en in samples is ontstaan. Tijdens de opening zat ik met mijn collega’s aan onze eigen tafel onder de trap, te genieten van de sfeer. Zo anders, zo open, zo luxe.’ Terwijl er gegeten wordt in Grace, waarbij de sfeer ook levendig is en in entertainment is voorzien, komen danseressen langs. De clubmanager doet aan ‘cherry picking’ en schuift feestelijke en flamboyante gastenkaartjes voor The Grit toe, alles om de juiste sfeer te creëren. Beneden is de sfeer seventies-meets-now met net als boven gordijnen, hanglampen met franjes en een houten drankenkast. Maar óók een dansvloer gemaakt van een levensgroot led-scherm dat doorloopt in de dj-booth. Herman: ‘Sta je ineens te dansen op een zwembad, een geweldig effect dat je nergens anders vindt.’ Inmiddels is reserveren aanbevolen, voor dansen, dineren en meer. Boven zitten is zelfs populairder dan beneden. Herman: ‘Boven heb je heerlijk zicht op de hele zaak. We noemen het ‘The Balcony’, een knipoog naar dat andere - beroemde - balkon aan de overkant van de straat. Het balkon waar we onze voetballers eren als ze gewonnen hebben. Dit is niet voor niks een Rotterdamse wereldplek.’
Dance and cheer the night away
Een nachtclub zoals je die in Rotterdam nog niet hebt: dat is The Grit, een 23+ dansgelegenheid in de kelder van het Grace-pand aan de Rotterdamse Coolsingel. De sfeer is luxe, elegant en internationaal, met een dansvloer die bestaat uit een groot led-scherm dat doorloopt tot op de wand. Op disco met een beat, een mix van Detroit House en seventies, met op vrijdag R&B en Afro, is het dansen van 21.00 tot vier uur in de ochtend. Eerst een vorkje prikken en dan een dansje doen kan ook. Herman Hell: ‘Dit is echt een plek waar het leven gevierd mag worden, een plek voor de oudere jonge Rotterdammers.’ Grappig detail: het is ook de plek waar het horeca-avontuur ooit allemaal begon voor Herman. Een deurtje verder werkte hij als student in de bediening in café de Big Ben.
Uit de koker van de Hell’s Kitchen Horeca Groep
Horeca is een en al communicatie, stelt Herman Hell die al twintig jaar verrast en verleidt met succesvolle horecaconcepten. Inmiddels bestaat het bedrijf uit meer dan veertien zaken. Het begon allemaal met - het inmiddels verkochte - de Hofnar in Rotterdam, gevolgd door Café van Zanten, Ayla, Nieuw Rotterdams Café, Sijf, Loos en Westerpaviljoen. Hell heeft ook een zaak in Vlaardingen (Het Hart) en in Willemstad (Het Wapen). In 2021 nam Herman Hell in Capelle aan den IJssel op een historische plek het Zalmhuis over, en transformeerde het in een oase vol botanische prints, franjes en kleur - zalmroze! Afgelopen februari opende eerst nachtclub The Grit aan de Coolsingel, in de kelder van het pand waar een paar weken later festive restaurant Grace haar deuren opende. Met een compacte staf en in totaal ruim zeshonderd medewerkers runt Hell de Groep dagelijks. Liselore Holman, van Today’s Specials, is zijn rechterhand als het gaat om het vormgeven van de spraakmakende horecaconcepten. Herman Hell werd in 2019 uitgeroepen tot Meest Markante Horecaondernemer van Zuid-Holland door Koninklijke Horeca Nederland. Een jaar later stond zijn Café Sijf op nummer 1 van de Terras Top100 van Misset Horeca. Met het Zalmhuis wonnen Hell en Holman de Entree Award voor ‘Best New Restaurant & Bar’.
