Harry Westers (oprichter WestCord Hotels): 'Succes is meer dan je nek uitsteken'
Wars van mores
‘De rest van mijn leven ‘onder het dienblad’ blijven, dat zag ik niet zitten’, vertelt de ondernemer vanuit zijn kantoor op de ss Rotterdam. En dus greep hij de winters aan - Hotel De Wadden op Vlieland was in 1968 nog een seizoenbedrijf - om stage te lopen in zaken aan de wal. ‘Dat had ik zelf geregeld. Ik was nog zo jong - had zelfs een ontheffing van Hare Majesteit de Koningin nodig om een bedrijf te mogen leiden - en nul ervaring in de horeca. Maar na twee weken kopjes koffie en borreltjes inschenken, had ik dat wel gezien. ‘Wat nu?’, vroeg ik, ‘want dit kan ik wel. Hebben we nog meer?’ Het antwoord was nee, nou toen ging ik weer.’ Het leerde Westers om altijd zijn eigen plan te trekken, wars te zijn van mores. ‘Je ziet kansen en die benut je wel of niet’, dat is de simpele basis van de Westers-filosofie, zo stelt hij nuchter.
Eigen kompas
Want - naast keihard werken - is dat toch waar het om draait. ‘Succes hebben is veel meer dan lef hebben, of je nek uitsteken. Het gaat er ook om dat je weet wat je doet, dat de cijfers kloppen. Ik heb altijd heel sterk op mijn eigen kompas gevaren maar ook veel kennis in huis gehaald. Onze financiële man is al twintig jaar bij ons en een baken. Voor mij en inmiddels ook voor de twee zoons die aan boord zijn om het bedrijf op te volgen. Mooi vind ik dat, want een familiebedrijf is een ding. Maar je wilt ook iets doorgeven.’
Kop boven het maaiveld
Net zoals zijn ouders dat deden. Zij vertrokken met vier kleine kinderen vanuit Oude Pekela naar Vlieland om een bakkerij over te nemen. Het was een poging om het beter te krijgen, maar ook pure armoe, weet Westers. ‘Er woonden toen zeshonderd mensen op het eiland en er waren drie bakkers, zo ging dat. Westers is inmiddels de enige bakkerij op het eiland en overgenomen door mijn oudste broer; zijn dochter staat nu aan het roer.’ Westers wilde eigenlijk piloot worden, maar zijn ouders hadden een ander plan. Ze kochten een hotel voor Harry, die op zijn achttiende leiding moest geven aan vijftien medewerkers. ‘Mijn moeder was het ondernemertje thuis, zij snapte heel goed wat gastvrijheid is. Dat heb ik van haar. Mijn ouders hadden vertrouwen in me, durfden het risico aan. Dat heb ik altijd gewaardeerd, ik voelde de verantwoordelijkheid om het waar te maken.’
De tekst gaat verder onder de foto's
Toen Westers na een paar jaar de grond kon kopen waar later Hotel Seeduyn zou verrijzen, wekte dat verbazing bij zijn vader. ‘Die expansie vond hij nergens voor nodig. Met één hotel draaide het toch ook prima?’ En hij was niet de enige. Westers ondervond heel wat tegenwerking voor Seeduyn er kwam, hetzelfde gebeurde bij hotels op Terschelling en Ameland. ‘Je kop boven het maaiveld uitsteken, word je niet in dank afgenomen op de eilanden.’ Het vormde hem, hij leerde ervan omdenken en doorzetten. ‘Pas toen we de ss Rotterdam kochten, het voormalige schip van de Holland Amerika-lijn en er een hotel van maakten, keerde het tij. De eilanden hebben natuurlijk hun zeevaartverleden, dus dit maakte wel trots.’
Nieuwe plannen
Collega’s binnen de Wagon Lits-groep - ‘de bank vond het wel fijn als we ons ergens bij aansloten’ - inspireerden hem om nog groter te denken. ‘Ik zag hun cijfers in Amsterdam en begreep: dat zijn de echte omzetten. Toen een collega hulp vroeg bij een vastgelopen traject voor een nieuw hotel, kwam mijn ervaring op de eilanden goed van pas. Het was binnen twee weken rond, en het Art Hotel Amsterdam was een feit. Toen merkte ik ook voor het eerst dat het ook in je voordeel werkt: ‘dat ondernemertje van Vlieland doe het toch maar mooi’, zag je ze denken. Het hielp.’
Inmiddels komen de kansen vanzelf en is het vooral een kwestie van kiezen. Westers heeft zijn sporen ruimschoots verdiend; met het eerste energie-neutrale houtbouw-Hotel Jakarta in Amsterdam, Hotel New York in Rotterdam en sinds kort Het Arsenaal in Delft en The Market Hotel in Groningen. Westers is de zeventig ruim gepasseerd maar aan stoppen wil hij nog niet denken. ‘Als ondernemer kun je beter bezig blijven, ga je stilzitten dan is het voorbij.’ En dus zijn er al weer nieuwe plannen, voor Hotel Chicago in Rotterdam en een nieuw hotel in Leeuwarden. Al proberen hij en zijn vrouw het wel iets rustiger aan te doen. ‘Elk weekend zijn we op Vlieland, dat blijft thuiskomen. Ik ben nog steeds wel een eilander.’
